At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Bork Duo Reges: constructio interrete. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Confecta res esset. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Ego vero isti, inquam, permitto.

  1. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
  2. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
  3. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
  4. Cur deinde Metrodori liberos commendas?
  5. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
  6. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Quis autem de ipso sapiente aliter existimat, quin, etiam cum decreverit esse moriendum, tamen discessu a suis atque ipsa relinquenda luce moveatur?
Poterat autem inpune;
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Bork
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.

Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Hunc vos beatum; Eadem fortitudinis ratio reperietur. 

Quae enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a
te verbis aptis nec minus plane quam dicuntur a Graecis.

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae,
illi propter spem vivere.